جشنواره فجر| «سرهنگ ثریا»؛ یک مادر تمام عیار ایرانی

«سرهنگ ثریا» یک ماجرای واقعی را روایت می کند؛ ماجرای خانم «ثریا عبداللهی» مادر «امیراصلان حسن زاده».

عوامل گروهک منافقین، امیراصلان را سال 81 وقتی به ترکیه سفر کرده بود ربودند و به اردوگاه اشرف بردند.

- گروه زندگی: کافی است مادر باشی تا از دیدن صحنهٔ جدا کردن کودکان از مادران منافق شان در اردوگاه اشرف، و ضجه و مویهٔ بچه های ترسیده و گریان، خون جگر شوی.

فکر کردن به لحظاتی که این کودکان پیش رو دارند و قرار است به شرط زنده ماندن، چقدر از دلتنگی مادر درد بکشند، حال هر مادری را خراب می کند.

اما اینکه چطور یک مادر راضی می شود جگرگوشه اش را با دست خودش به سمت آینده ای نامعلوم و صرفاً وعده داده شده بفرستد، به جایی که هیچ وقت از آن برنخواهد گشت، بسیار عجیب است.

مگر اینکه بدانید این مادران تحت القائات روانی و شست وشوی مغزی، به هر کاری که رهبر فرقهٔ رجوی از آنها می خواهد راضی می شوند.

اساساً فرقه ها این چنین هستند.

سرهنگ ثریا ماجرای مادر است و انتظار برای دیدار فرزندی که در چنگال روانی چنین فرقه ای گرفتار شده.

به بهانهٔ این فیلم درخشان به بعضی واقعیت ها دربارهٔ فرقهٔ منحوس رجوی نیز می پردازیم.

   یادآوری های تکراری اما مهم همان طور که در گزارش های قبل گفتیم ما در گروه زندگی قرار نیست پا در کفش منتقدان سینما کنیم و نقد فنی انجام بدهیم.